Milou mon Chouchou mon ami
Toutes les races de chiens dans le monde
  1. Vous êtes ici :  
  2. Accueil
  3. Tous les canidés connus
  4. Les races FCI
  5. Les races FCI
  6. Chien courant du Smaland
Imprimer
 

Chien courant du Smaland
Standard FCI Nº 129

   
Origine
  Suède
Traduction
  Iris Borianne. Langue faisant foi (EN)
Groupe
  Groupe 6 Chiens courants, chiens de recherche au sang et races apparentées
Section
  Section 1.2 Chiens courants de taille moyenne
Epreuve
  Avec épreuve de travail
Date de reconnaissance à titre définitif par la FCI
  mercredi 12 janvier 1955
Date de publication du standard officiel en vigueur
  mardi 22 août 2017
Date de la dernière mise à jour
  mercredi 26 septembre 2018
In English, this breed is said
Smålandsstövare
Auf Deutsch, heißt diese Rasse
Småland Bracke
En español, esta raza se dice
Sabueso de Småland
In het Nederlands, wordt dit ras gezegd
Smålandsstövare

Utilisation

Chien courant qui donne de la voix et est utilisé pour chasser le lièvre et le renard. Il ne s'agit pas d'un chien de meute et il n'est jamais employé pour chasser le cerf.
 

Bref aperçu historique

Une grande variété de chiens courants existait au 19ème siècle dans le comté de Småland. Certains, des descendants de chiens courants allemands, polonais et baltes, accompagnèrent les soldats de retour au Småland après les grandes guerres (1611-1718). Les croisements entre ces chiens et des chiens de ferme locaux de type spitz ainsi que des chiens courants anglais donnèrent naissance au chien courant du Småland. La taille et la couleur des individus en question était variable, de même que la longueur de la queue. Certains sujets étaient noir et feu, d'autres rouge ou jaune. Les marques blanches étaient fréquentes. Certains sujets présentaient à la naissance une brachyourie. Au début du 20ème siècle, des efforts conséquents furent déployés pour rétablir l'ancien chien courant du Småland, en particulier la variété à queue courte - quoique le premier standard, établi en 1921, autorise tant les individus nés avec une queue courte que ceux nés avec une queue longue. Le standard a depuis été révisé plusieurs fois. Ce chien courant robuste, polyvalent et doté d'une belle voix, est principalement utilisé pour la chasse au renard et au lièvre. Il est en outre traditionnellement utilisé pour chasser d'autres espèces de petit gibier, mais n'est jamais employé pour la chasse au cerf.

Aspect général

Chien robuste à l'allure assez élégante. Construction puissante mais dénuée de lourdeur. Le poil est rude. La queue est naturellement courte ou longue.

Proportions importantes

Le corps s'inscrit pratiquement dans un carré.
La profondeur du tronc (La hauteur de poitrine) vaut presque la moitié de la hauteur au garrot.

Comportement / caractère

Chien calme, affectueux, au tempérament loyal et vif.

Tête

Région crânienne

Tête
  Sèche et de longueur moyenne. La distance entre l'occiput et le stop doit être égale à la distance séparant le stop du bout de nez.
Crâne
  La largeur du crâne atteint son maximum entre les oreilles. 
Stop
  Bien marqué.

Région faciale

Truffe
  Noire, avec de grandes narines. Marron foncé chez les sujets marron.
Museau
  Bien développé, ni grossier, ni pincé.
Lèvres
  Les lèvres supérieures sont à peine surplombantes.
Chanfrein
  Rectiligne et parallèle à l'axe du crâne.
Mâchoires et dents
  Articulé en ciseaux. Denture forte et bien développée.
Joues
  Sèches.
Yeux
  En amande. De couleur marron foncé, avec une expression calme. Chez les sujets marron, les yeux sont plus clairs, noisette de préférence.
Oreilles
  Attachées assez haut et relevées légèrement au-dessus de la ligne du crâne lorsque le chien est aux aguets. Etirée vers l'avant, l'oreille n'atteint pas tout à fait le milieu du museau. Les oreilles sont pendantes et pourvues d'une extrémité arrondie.

Cou

Modérément long, fort sans être grossier, il s'insère gracieusement entre les épaules. La peau du cou est souple et bien appliquée aux tissus sous-jacents.

Corps

Garrot
  Bien marqué.
Dos
  Court et fort.
Rein
  Musclé et légèrement arqué.
Croupe
  Légèrement oblique, longue et large.
Poitrine
  Bien développée, avec des côtes bien cintrées.
Ligne du dessous
  A peine levretté.

Queue

Plutôt longue et attachée dans le prolongement du dos. Elle est portée droite ou légèrement recourbée, en sabre. Elle atteint à peine les jarrets. On admet également une queue mi-longue. Lorsque le chien est en mouvement, il est préférable que la queue ne se relève pas plus haut que le dos. On admet également les sujets présentant une brachyourie de naissance (moignon), ou queue d'ours.

Membres

Membres antérieurs

Généralités
  Ossature puissante en harmonie avec l'aspect général du chien.
Epaules
  Longue, bien relâchée, musclée et bien basculée.
Bras
  Long et bien angulé avec l'omoplate.
Coudes
  Proche du corps, non visible sous la cage thoracique.
Avant-bras
  Vus de face, les antérieurs sont d'aplomb et parallèles.
Métacarpe
  Elastique, forme un léger angle avec l'avant-bras.
Pieds antérieurs
  Fermes, avec des doigts bien angulés et serrés.

Membres postérieurs

Généralités
  D'aplomb et parallèles vus de derrière.
Cuisses
  Large et musclée.
Grassets
  Bien angulé.
Jambes
  Large et bien musclée.
Jarret
  Bien angulé.
Métatarse
  Courts, secs et perpendiculaires lorsque le sujet est immobile.
Pieds postérieurs
  Fermes, avec des doigts bien angulés et serrés.

Allures

Parallèles, puissantes et allongées.

Robe

Qualité du poil
  De longueur moyenne, rude et bien couché, le poil se fait plus épais au niveau du dos et du cou. Sous-poil court, fourni et doux. Sur la tête, les oreilles et la face antérieure des membres, le poil doit être court et lisse. Sous la queue et sur la face postérieure des cuisses, le poil de couverture peut être plus long que sur le dos. Poil fourni entre les doigts et les coussinets.
Couleur du poil
  Noir ou marron-foie marqué de fauve. Les marques fauve se déclinent sous diverses nuances allant de la couleur ambre à de chaleureux tons auburn. Les marques fauves sont visibles au-dessus des yeux, sur les parois latérales du museau, sur la gorge, le poitrail, les jambes et les pieds, mais aussi sous la cage thoracique et le ventre, sur les faces intérieures des cuisses, sous la queue et sur le pourtour de l'anus. On admet de petites marques blanches au niveau du poitrail et des doigts.

Taille et poids

Hauteur au garrot
  Mâles : 46-54 cm. Hauteur conseillée : 50 cm.
Femelles : 42-50 cm. Hauteur conseillée : 46 cm.

Défauts

• Tout écart par rapport à ce qui précède doit être considéré comme un défaut qui sera pénalisé en fonction de sa gravité et de ses conséquences sur la santé et le bien-être du chien et sa capacité à accomplir son travail traditionnel.
• Les défauts doivent être listés en fonction de leur gravité.
 

Défauts généraux

Proportions incorrectes (Par ex : corps trop rectangulaire).
Absence de dimorphisme sexuel.
Tête lourde, crâne large.
Museau court ou pincé.
Commissure des lèvres pendante.
Prognathisme supérieur ou inférieur, articulé en pince.
Yeux jaune pâle.
Dos long.
Croupe courte, tombante.
Queue relevée au-dessus de la ligne du dos.
Action restreinte des postérieurs.
Poil court ou fin.
Nombreuses marques noires, absence de marques fauves, poils noirs en coups de crayon sur fond fauve.
Poils blancs en trop grand nombre ou présents dans des zones non autorisées.

Défauts entrainant l’exclusion

Chien agressif ou peureux.
Réserve excessive.
Prognathisme supérieur ou inférieur prononcé.
Un ou deux yeux bleus.
Hauteur au garrot supérieure ou inférieure aux limites prévues par le standard.

NB :

• Tout chien présentant de façon évidente des anomalies d'ordre physique ou comportemental sera disqualifié.
• Les défauts mentionnés ci-dessus, lorsqu'ils surviennent à un degré très marqué ou fréquent, sont éliminatoires.
• Les mâles doivent avoir deux testicules d'aspect normal complètement descendus dans le scrotum.
• Seuls les chiens sains et capables d’accomplir les fonctions pour lesquelles ils ont été sélectionnés, et dont la morphologie est typique de la race, peuvent être utilisés pour la reproduction.

Bibliographie

http://www.fci.be/

English

 

Smålandsstövare
FCI Standard No. 129

   
Origin
  Sweden
Translation
  Renée Sporre-Willes
Group
  Group 6 Scent Hounds and Related Breeds
Section
  Section 1.2.Medium sized Hounds
Working
  With working trial
Date of acceptance on a definitive basis by the FCI
  Wednesday 12 January 1955
Date of publication of the official valid standard
  Tuesday 22 August 2017
Date of the last update
  Monday 02 October 2017
En français, cette race se dit
Chien courant du Smaland
Diese Norm ist in deutscher Sprache sichtbar
Småland Bracke
En español, esta raza se dice
Sabueso de Småland
In het Nederlands, wordt dit ras gezegd
Smålandsstövare

Usage

Scent hound used for hunting hare and fox. It is not a pack hound and not used for hunting deer.
 

Brief historical summary

A great variety of scent hounds existed in the county of Småland during the 19Th century. Some, whose ancestry came from German, Polish and Baltic hounds, had accompanied soldiers returning to Småland from the great wars (1611-1718). Those hounds together with local farm dogs of spitz type with an addition of English hounds became the foundation of the Smålandsstövare. Size as well as colour varied, as did the length of tail. Some where black-and-tan, others red or yellow. White markings were common. Some dogs were born with short tails. In the early 20Th century great efforts were made to re-establish the old Smålandsstövare, mainly the bobtailed variety, although the first standard drawn in 1921 allowed both the natural short and long tail. Colour was primarily decided to be black-and-tan but red and yellow was allowed as was white markings. The Smålandsstövare has had continuing additions of new blood, sometimes with strong lines to other breeds. The last time new blood was added was in the 1950’s, when for a short period, dogs of accepted type but with unknown background where registered as Smålandsstövare.

General appearance

Robust dog with a somewhat elegant look. It should be strong but not heavy in built. Coat should be harsh.

Important proportions

Almost square in body. Depth of body should be nearly equal to half of the height at withers.

Behaviour / temperament

Calm, kind dog with a faithful and keen temperament.

Head

Cranial region

Skull
  Lean and of medium length. Broadest between the ears. 
Stop
  Stop well defined, distance from occiput to stop should be equal to that from stop to tip of nose.

Facial region

Nose
  Nose black, with large nostrils.
Muzzle
  Muzzle well developed, neither coarse nor snipy.
Lips
  Upper lips only slightly overhanging.
Nasal bridge
  Bridge of nose straight and parallel to line of skull.
Jaws and teeth
  Scissor bite. Teeth strong and well developed.
Cheeks
  Cheeks lean.
Eyes
  Dark brown with calm expression.
Ears
  Set fairly high and slightly raised when the dog is attentive. Slightly shorter than the distance from base of ear to half-way along muzzle. Hanging flat and tips rounded.

Neck

Moderately long, powerful without being coarse, merging beautifully into shoulders. Skin on neck supple and close fitting.

Body

Withers
  Withers well defined.
Back
  Back short and powerful.
Loin
  Loin musclar and slightly arched.
Croup
  Croup slightly inclined, long and broad.
Chest
  Chest well developed with well sprung ribs.
Underline and belly
  Belly only slightly tucked up.

Tail

Either long and set on in a straight line with the back. Straight or slightly curved in sabre fashion. Barely reaching hocks. Half length tails also permissible. When the dog moves, tail preferably not carried above the level of the back.
Naturally born short tail ( stumpy tail ), beartail permissible.

Limbs

Forequarters

Generality
  When viewed from front forelegs appear straight and parallel. Strong bone in harmony with the general appearance of the dog.
Shoulders
  Shoulder long, muscular and well laid back. Closely lying.
Upper arm
  Upper arm long and forming a right angle to shoulders.
Elbows
  Elbow set close to body and not visible under ribcage.
Pastern
  Springy and forming a slight angle to forearm.
Forefeet
  Firm with well knuckled and tight toes.

Hindquarters

Generality
  Strong and parallel when viewed from behind.
Upper thigh
  Muscles well developed and thighs broad when viewed from side.
Stifle
  Well angulated.
Metatarsus
  Short, lean and straight.
Hock
  Well angulated.
Hind feet
  Like front feet. Dewclaws undesirable.

Gait and movement

Parallel, strong and long-reaching.

Coat

Hair
  Medium length, harsh, close fitting coat that is coarser on back and neck. Undercoat short, dense and soft. On head, ears and front of legs coat should be short and smooth coach. Under the tail and back of thighs top coat longer than on the back. Coat well developed between toes and pads.
Colour
  Black-and-tan. Tan, any shade from amber to a warm auburn. Small white markings permissible on chest and toes.

Size and weight

Height at withers
  Males 46-54 cm, ideal size 50 cm. Females 42-52 cm, ideal size 46 cm.

Faults

• Any departure from the foregoing points should be considered a fault and the seriousness with which the fault should be regarded should be in exact proportion to its degree and its effect upon the health and welfare of the dog and its ability to perform its traditional work.
• Faults listed should be in degree of seriousness.
 

General faults

Wrong proportions, too rectangular in body.
Lack of masculinity or femininity.
Heavy head, broad skull.
Short or snipey muzzle.
Pendulous lip corner.
Overshot or undershot bite, level bite.
Light eyes.
Too long in back.
Short, steep croup.
Tail carried over level of the back.
Restricted hind movement.
Short or thin coat.
Lack of tan-markings ; black pencilling in the tan.
Too much white or white in non-permissible areas.
Liver-and-tan colour.

Disqualifying faults

Aggressive or overly shy.
Aloofness.
Pronounced over- or undershot bite.
Height at withers which is less than or exceeds allowed variations by more than 1 cm.

NB :

• Any dog clearly showing physical or behavioural abnormalities shall be disqualified.
• The above mentioned faults when occurring to a highly marked degree or frequently are disqualifying.
• Male animals should have two apparently normal testicles fully descended into the scrotum.
• Only functionally and clinically healthy dogs, with breed typical conformation should be used for breeding.

Bibliography

http://www.fci.be/

Deutsch

 

Småland Bracke
FCI-Standard Nr. 129

   
Ursprung
  Schweden
Übersetzung
  Elke Peper
Gruppe
  Gruppe 6 Laufhunde, Schweisshunde und verwandte Rassen
Sektion
  Sektion 1.2 Mittelgrosse Laufhunde
Arbeitsprüfung
  Mit Arbeitsprüfung
Datum der endgültigen Anerkennung der Rasse durch die FCI
  Mittwoch 12 Januar 1955
Datum der Publikation des gültigen offiziellen Standards
  Dienstag 22 August 2017
Datum der letzten Aktualisierung
  Mittwoch 26 September 2018
En français, cette race se dit
Chien courant du Smaland
In English, this breed is said
Smålandsstövare
En español, esta raza se dice
Sabueso de Småland
In het Nederlands, wordt dit ras gezegd
Smålandsstövare

Verwendung

Spürhund zur Jagd auf Hase und Fuchs; kein Meutehund. Wird nicht zur Jagd auf Rotwild verwendet.
 

Kurzer geschichtlicher abriss

Während des 19. Jahrhunderts existierten in Småland Laufhunde in grosser Vielfalt. Einige von ihnen, deren Vorfahren von deutschen, polnischen und baltischen Laufhunden abstammten, hatten Soldaten auf deren Rückkehr nach Småland in der Zeit nach den grossen Kriegen (1611 - 1718) begleitet und bildeten in der Kombination mit örtlich ansässigen Bauernhunden vom Spitztyp unter dem Einfluss von Englischen Laufhunden den Ursprung des Smålandsstövare. Grosse Unterschiede zeigten sich zunächst in der Grösse, der Farbe und der Rutenlänge dieser Hunde. Einige waren schwarz mit loh, andere rot oder gelb. Weisse Abzeichen waren dabei üblich. Einige Hunde wurden mit kurzer Rute geboren. In den Anfängen des 20.Jahrhunderts bemühte man sich systematisch, den Smålandsstövare vom ursprünglichen Typ wieder aufleben zu lassen, wobei die Varietät mit angeborener kurzer Rute bevorzugt wurde, obwohl der erste Standard für diese Rasse von 1921 beides erlaubte : die natürlich kurze und die lange Rute. Die Standardfarbe wurde zunächst als Schwarz mit Loh festgelegt; rot und gelb waren jedoch ebenso zulässig wie weisse Abzeichen. Die Entwicklung der Rasse fand unter kontinuierlicher Zuführung neuen Blutes statt, manchmal unter enger Einbeziehung anderer Rassen. Dies geschah vorerst letztmalig im Jahre 1950, als Hunde unbekannter Abstammung, aber von akzeptablem Phänotyp, als « Smålands-stövare » registriert wurden.

Allgemeines erscheinungsbild

Ein robuster Hund mit durchaus elegantem Aussehen, der kräftig, jedoch nicht schwer gebaut sein sollte. Das Haar sollte harsch sein.

Wichtige proportionen

Der Körper ist annähernd quadratisch und reicht in seiner Tiefe bis ungefähr zur halben Widerristhöhe hinab.

Verhalten / charakter (wesen)

Ein freundlicher, gelassener Hund von treuer und begeisterungsfähiger Wesensart.

Kopf

Oberkopf

Schädel
  Von mittlerer Länge, schlank; am breitesten zwischen den Ohren. 
Stop
  Gut ausgeprägt; der Abstand zwischen Stop und Hinterhauptbein sollte gleich demjenigen zwischen Stop und Nasenspitze sein.

Facial region

Nasenschwamm
  Schwarz; grosse Nasenlöcher.
Fang
  Gut entwickelt, weder grob und schwer noch spitz und schwach.
Lefzen
  Die oberen Lefzen überlappen die unteren nur wenig.
Nasenrücken
  Der Nasenrücken ist gerade und verläuft parallel zur Profillinie des Schädels.
Kiefer / Zähne
  Scherengebiss. Zähne stark und gut entwickelt.
Wangen
  Flach.
Augen
  Dunkelbraun mit gelassenem Ausdruck.
Ohren
  Ziemlich hoch angesetzt, in der Aufmerksamkeit leicht angehoben. In ihrer Länge reichen sie, nach vorn gehalten, nicht ganz bis zur Hälfte des Fangs. Sie hängen flach herab, die Ohrspitzen sind abgerundet.

Hals

Von mässiger Länge, kräftig, ohne grob zu sein; mit harmonischem Übergang in die Schulterpartie. Die Haut am Hals ist geschmeidig und liegt straff an.

Körper

Widerrist
  Gut ausgeprägt.
Rücken
  Kurz und kräftig.
Lenden
  Muskulös, leicht gewölbt.
Kruppe
  Lang, breit, leicht abfallend.
Brust
  Gut entwickelt, Rippen am Ansatz gut gebogen.
Untere Profillinie und Bauch
  Bauch nur wenig aufgezogen.

Rute

Entweder lang und in gerader Verlängerung der Rückenlinie angesetzt. Gerade oder leicht säbelförmige Rute, die in ihrer Länge kaum bis zu den Sprunggelenken reicht. Eine halblange Rute ist ebenfalls zulässig. In der Bewegung sollte die Rute vorzugsweise nicht oberhalb der Rückenlinie getragen werden.
Oder angeborene kurze Rute (Stummelrute); eine Rute, die in ihrer Form derjenigen eines Bären ähnelt, ist zulässig.

Gliedmassen

Vorderhand

Allgemeines
  Von vorn gesehen erscheinen die Läufe gerade und parallel zueinander. Gute Knochenstärke, die harmonisch zur Gesamt- erscheinung des Hundes passt.
Schultern
  Schulterblätter lang, gut bemuskelt, schräg gelagert, fest anliegend.
Oberarm
  Lang, mit dem Schulterblatt einen rechten Winkel bildend.
Ellenbogen
  Liegen dicht am Körper an und treten optisch unter dem Brustkorb nicht hervor.
Vordermittelfuss
  Elastisch, geringfügig vom Unterarm abgewinkelt.
Vorderpfoten
  Fest, Zehen gut aufgeknöchelt und eng zusammengefügt.

Hinterhand

Allgemeines
  Kräftig, von hinten gesehen parallel gestellt.
Oberschenkel
  Von der Seite gesehen breit mit gut entwickelter Muskulatur.
Knie
  Gut gewinkelt.
Hintermittelfuss
  Kurz, schlank, gerade.
Sprunggelenk
  Gut gewinkelt.
Hinterpfoten
  Gleich den Vorderpfoten. Afterkrallen sind unerwünscht.

Gangwerk

Parallel, kraftvoll, raumgreifend.

Coat

Haar
  Mittellanges, rauhes, dicht anliegendes Haar, das auf dem Rücken und am Hals noch derber ist. Unterwolle kurz, dicht und weich. An Kopf, Ohren und den Vorderseiten der Läufe sollte das Haar kurz und glatt sein. Unterhalb der Rute und an der hinteren Seite der Oberschenkel ist das Deckhaar länger als auf dem Rücken. Zwischen den Zehen und den Ballen gut entwickelte Behaarung.
Farbe
  Schwarz und Loh, wobei die Lohfarbe jede Nuance von bernsteinfarben bis hin zu kastanienbraun haben kann. Kleine weisse Abzeichen an Brust und Zehen sind zulässig.

Grösse und gewicht

Widerristhöhe
  Rüden 46-54 cm, Idealgrösse 50 cm. Hündinnen 42-52 cm, Idealgrösse 46 cm.

Fehler

• Jede Abweichung von den vorgenannten Punkten muss als Fehler angesehen werden, dessen Bewertung in genauem Verhältnis zum Grad der Abweichung stehen sollte und dessen Einfluss auf die Gesundheit und das Wohlbefinden des Hundes zu beachten ist, und seine Fähigkeit, die verlangte rassetypische Arbeit zu erbringen.
• Fehler sollten nach Grad der Schwere aufgenommen werden.
 

Allgemeine Fehler

Fehlerhafte Proportionen wie zB ein rechteckiger Körperbau.
Mangelhafte Ausprägung des Geschlechtstyps.
Schwerer Kopf, breiter Oberkopf.
Kurzer oder spitzer, schwacher Fang.
Herabhängende Lefzenwinkel.
Vor- oder Rückbiss, Zangengebiss.
Helle Augen.
Zu langer Rücken.
Kurze, steile Kruppe.
Rutenhaltung oberhalb der Rückenlinie.
Gebundene Hinterhandbewegung.
Kurze oder dünne Behaarung.
Fehlende lohfarbene Abzeichen, schwarze Stichelung im lohfarbenen Haar.
Zu viel Weiss oder Weiss an anderen als im Standard genannten Körperteilen.
Farbe Leberbraun mit Loh.

Disqualifizierende fehler

Aggressiv oder ängstlich.
Scheues, zurückhaltendes Wesen.
Deutlicher Vor- oder Rückbiss.
Widerristhöhe mehr als 1 cm über oder unter der zulässigen Abweichung.

NB :

• Hunde, die deutlich physische Abnormalitäten oder Verhaltensstörungen aufweisen, müssen disqualifiziert werden.
• Die in starker Ausprägung oder gehäuft vorkommenden oben angeführten Fehler sind ausschließend.
• Rüden müssen zwei offensichtlich normal entwickelte Hoden aufweisen, die sich vollständig im Hodensack befinden.
• Zur Zucht sollen ausschließlich funktional und klinisch gesunde, rassetypische Hunde verwendet werden.

Bibliografie

http://www.fci.be/

Español

 

Sabueso de Småland
FCI Standard No. 129

   
Origen
  Suecia
Traducción
  Federación Canófila Mexicana, A.C. Actualización: Sra. Brígida Nestler y Sr. Miguel Ángel Martínez Idioma oficial: EN
Grupo
  Grupo 6 Perros tipo sabueso, perros de rastro (exceptuando lebreles) y razas semejantes
Sección
  Sección 1.2 Perros tipo sabueso de talla media
Prueba de trabajo
  Con prueba de trabajo
Fecha de reconocimiento a título definitivo por la FCI
  miércoles 12 enero 1955
Fecha de publicación del estándar oficial válido
  martes 22 agosto 2017
Fecha de la última actualización
  lunes 15 julio 2019
En français, cette race se dit
Chien courant du Smaland
In English, this breed is said
Smålandsstövare
Auf Deutsch, heißt diese Rasse
Småland Bracke
In het Nederlands, wordt dit ras gezegd
Smålandsstövare

Utilizacion

Perro tipo sabueso que ladra en el rastro y es utilizado para la cacería de la liebre y la zorra. No es un perro de jauría, ni caza en parejas; tampoco se utiliza para la cacería del venado.
 

Breve resumen historico

En el siglo XIX existía una gran variedad de perros tipo sabueso en el condado de Småland. Algunos, cuyos ancestros procedían de sabuesos alemanes, polacos y bálticos, habían acompañado a los soldados que retornaron a Småland después de haber intervenido en las grandes guerras (1611-1718). Dichos sabuesos, junto con perros granjeros locales del tipo spitz, agregados a sabuesos ingleses, se constituyeron en los fundadores del sabueso de Småland- En ese tiempo, existían diferencias en el tamaño, así como en el color y el largo de la cola, Algunos eran de color negro y fuego, otros rojos o amarillos; las marcas blancas eran comunes. Algunos perros nacieron con colas cortas. A principios del siglo XX se realizaron grandes esfuerzos para restablecer el antiguo sabueso de Småland, principalmente en la variedad de cola corta, aunque el primer estándar establecido en 1921 permitió tanto el de cola natural como el de cola larga. El estándar ha sido revisado varias veces desde entonces. La raza es un sabueso resistente, versátil con buen olfato y se utiliza principalmente para cazar zorro y liebre. También se ha utilizado tradicionalmente para presas pequeñas, pero nunca ciervos.

Aspecto general

Es un perro robusto con aspecto elegante. Es de constitución fuerte, sin ser pesado. El pelaje debe ser áspero. La cola puede ser naturalmente corta o larga.

Proporciones importantes

El cuerpo es casi cuadrado. La altura del cuerpo debe ser casi igual a la mitad de la altura a la cruz.

Temperamento / comportamiento

Es un perro calmado, cariñoso, con temperamento entusiasta y confiable.

Cabeza

Region craneal

Cabeza
  Delgada y de longitud media. La distancia entre el occipucio y el stop debe ser igual a la distancia entre el stop y la punta de la nariz.
Cráneo
  Es más ancho entre las orejas. 
Depresión naso-frontal (stop)
  Bien definido.

Facial region

Trufa
  Negra, con ventanas nasales grandes. Marrón oscuro en perros marrones.
Hocico
  Bien desarrollado, sin ser grueso ni puntiagudo.
Belfos
  El labio superior cuelga sólo ligeramente sobre el inferior.
Puente nasal
  Caña nasal recta y paralela a la línea del cráneo.
Mandíbulas / Dientes
  Mordida de tijera. Dientes fuertes y bien desarrollados.
Mejillas
  No son prominentes.
Ojos
  De forma almendrada. De color pardo oscuro; expresión calmada. Los perros marrones tienen ojos más claros, preferiblemente avellana.
Orejas
  De inserción alta, las levanta un poco cuando está atento. Son ligeramente más cortas que la distancia que va desde la base de la oreja hasta la mitad del hocico. Cuelgan aplanadas y las puntas son redondeadas.

Cuello

Moderadamente largo, poderoso sin ser grueso, desciende armoniosamente hacia los hombros. La piel que cubre al cuello es pegada y flexible.

Cuerpo

Cruz
  Bien marcada.
Espalda
  Corto, y fuerte.
Lomo
  Musculoso y ligeramente arqueado.
Grupa
  Ligeramente inclinada, larga y ancha.
Pecho
  Bien desarrollado con costillas bien arqueadas.
Línea inferior
  Vientre sólo un poco retraído.

Cola

• Larga, insertada en línea recta con el dorso. Derecha o ligeramente curvada en forma de sable. Apenas llegando a los corvejones. Las colas de longitud media también son admisibles. Cuando el perro se mueve, la cola preferentemente no la lleva por encima del nivel del dorso.
• Cola naturalmente corta de nacimiento ( muñón), la cola del oso también está permitida.

Extremidades

Miembros anteriores

Generalidad
  Los huesos fuertes deben dar la impresión de armonía con la apariencia general del perro.
Hombro
  Son largos, musculosos, bien pegados y bien dirigidos hacia atrás.
Brazo
  Largos, buena angulación con los hombros.
Codo
  Pegados al cuerpo, sin ser visibles por debajo del tórax.
Antebrazo
  Vistos de frente rectos y paralelos.
Metacarpo
  Elástico y formando un ligero ángulo con el antebrazo.
Pies delanteros
  Firmes, con dedos bien angulados y cerrados.

Miembros posteriores

Generalidad
  Vistos desde atrás, son rectos y paralelos.
Muslo
  Ancho y musculoso.
Pierna
  Amplia y bien musculosa.
Rodilla
  Bien angulada.
Metatarso
  Corto, delgado y perpendicular cuando está parado.
Corvejón
  Con buena angulación.
Pies traseros
  Firmes, con dedos bien angulados y cerrados.

Movimiento

Paralelo, fuerte, abarca espacio.

Manto

Pelo
  De largo mediano, áspero, la capa externa pegada es más gruesa en la espalda y el cuello. La capa interna es corta, densa y suave. Sobre la cabeza, orejas y parte anterior de los miembros, el pelaje debe ser corto y suave. Por debajo de la cola y en la parte posterior de los muslos, la capa externa puede ser más larga que sobre la espalda. El pelo es abundante entre los dedos y las almohadillas.
Color
  Negro o marrón hígado con marcas fuego. Fuego: cualquier tonalidad desde ámbar hasta castaño rojizo. Las marcas fuego deben estar sobre los ojos, en los lados del hocico, en la garganta, el pecho, las piernas y los pies, también debajo del pecho y el vientre, en los lados internos de los muslos, debajo de la cola y alrededor del ano. Son permitidas algunas marcas blancas pequeñas en el antepecho y los dedos.

Tamaño y peso

Altura a la cruz
  Machos: 46-54 cm. Talla ideal: 50 cm.
Hembras: 42-52 cm. Talla ideal: 46 cm.

Faltas

• Cualquier desviación de los criterios antes mencionados se considera como falta, y la gravedad de ésta se considera al grado de desviación al estándar y de sus consecuencias sobre la salud y el bienestar del perro y de la capacidad del perro para realizar su tarea tradicional.
• Las faltas que se enumeran deben estar en grado a su gravedad.
 

Faltas generales

Proporciones incorrectas, p ej cuerpo muy rectangular.
Faltas de definición de las características sexuales.
Cabeza pesada, cráneo amplio.
Hocico corto o puntiagudo.
Comisura labial pendulosa.
Prognatismo superior o inferior, mordida nivelada.
Ojos claros, amarillos.
Dorso demasiado largo.
Grupa corta, inclinada.
Cola llevada por arriba del nivel del dorso.
Movimientos restringidos de los miembros posteriores.
Pelaje corto o delgado.
Exceso de marcas negras, falta de marcas fuego, puntas negras de los pelos en el color fuego.
Demasiado color blanco o pelo blanco en lugares no permitidos.

Faltas descalificantes:

Agresividad o extrema timidez.
Perro muy reservado, miedoso.
Prognatismo superior o inferior marcado.
Ojos azules uno o ambos.
Variaciones en la altura a la cruz menores o mayores que la permitidas.

NB :

• Cualquier perro mostrando claras señales de anormalidades físicas o de comportamiento debe ser descalificado.
• Las faltas antes mencionadas más pronunciadas o más marcadas son eliminatorias.
• Los machos deben tener dos testículos de apariencia normal completamente descendidos en el escroto.
• Sólo los perros funcionalmente y clínicamente saludables, con la conformación típica de la raza, deberán usarse para la crianza.

Bibliografía

http://www.fci.be/

Nederlands

 

Smålandsstövare
FCI standaard nr. 129

   
Land van oorsprong
  Zweden
Vertaling
  Francis Vandersteen
Groep
  Groep 6 huidige Honden, honden van onderzoek naar bloed en aanverwante wedstrijden
Sectie
  Sectie 1.2 huidige Honden van de middelmaat grootte
Werkproef
  Met werkproef
Datum van definitieve erkenning door de FCI
  woensdag 12 januari 1955
Publicatiedatum van de geldende officiële norm
  dinsdag 22 augustus 2017
Datum van de laatste update
  maandag 02 oktober 2017
En français, cette race se dit
Chien courant du Smaland
In English, this breed is said
Smålandsstövare
Auf Deutsch, heißt diese Rasse
Småland Bracke
En español, esta raza se dice
Sabueso de Småland

Gebruik

Huidige hond gebruikt voor de jacht op hazen en vossen. Dit is niet een hond Pack en het is niet gebruikt voor de jacht van herten.
 

Kort historisch overzicht

Een breed scala aan honden bestond in de County van Småland tijdens de 19e eeuw. Sommige van Duitse afkomst, Poolse en Baltische was aangekomen in het gezelschap van de soldaten terug te keren naar Småland na de grote oorlogen (1611-1678). Deze jachthonden, gekruist met lokale type Spitz boerderij honden en honden jagen Engels werden de voorouders van de SMÅLANDSSTÖVARE hound. Beide grootte de kleur gevarieerd als de lengte van de staart. Sommige waren black and Tan, andere rood of geel. Witte aftekeningen voorkwamen. Sommige werden geboren met korte staarten. Grote inspanningen werden gedaan om te herstellen van het oude type Smalandsstovare in de eerste jaren van de 20e eeuw, en met name de korte-tailed, omdat de eerste standaard geschreven in 1921 toegestaan zowel de lange staart dat natuurlijk verscheidenheid korte. Eerst werd besloten dat de kleur zwart en roodbruin zou zijn, maar de rood en geel werden toegelaten evenals witte aftekeningen. De Smalandsstovare ontvangen continu infusies van vers bloed, soms met gebruik van sterke lijnen van andere rassen. Het was tijdens de jaren 1950 dat gebruikt bloed negen voor de laatste keer, wanneer, voor een korte tijd, Honden toegelaten type, maar van onbekende oorsprong werden geregistreerd als Smalandsstovare.

Algemeen totaalbeeld

Stevige hond van een elegante verschijning. Het moet hard, maar zonder de zwaarte in de structuur. Het haar moet worden ruw.

Belangrijke verhoudingen

Over vierkante lichaam. De hoogte van de borst moet bijna gelijk aan de helft van de schofthoogte.

Gedrag en karakter (aard)

Rustig, vriendelijk, loyaal en attente hond.

Hoofd

Bovenschedel

Schedel
  Duidelijk. en van middelgrote lengte. Maximale breedte tussen de oren. 
Stop
  Goed gedefinieerd. De afstand van de halte tot het achterhoofd moet gelijk zijn aan die van het stop-teken aan het einde van de neus.

Facial region

Neus
  Zwart, met grote neusgaten.
Voorsnuit
  Goed ontwikkeld, grof noch geknepen.
Lippen
  De bovenlip daalt slechts matig.
Neusbrug
  Rechte en evenwijdig aan de lengteas van de schedel.
Kiezen / tanden
  Draaibare schaarbeet. Robuuste, goed ontwikkelde tanden.
Wangen
  Duidelijk.
Ogen
  Donker bruin van een kalme uitdrukking.
Oren
  Vrij hoog ingesteld, enigszins aangepast als de hond attente. Een beetje korter dan de afstand tussen hun basis en het midden van de snuit. Ze hangen plat; hun einde is afgerond.

Hals

Lang matigen, robuuste zonder onbeleefd. goede verbinding met de schoft. De huid zacht, knus.

Lichaam

Schoft
  Goed aangegeven.
Rug
  Korte en krachtige.
Lendenpartij
  Spier en licht gebogen.
Croupe
  Iets hangende, lang en breed.
Borst
  Goed ontwikkelde borst met goed afgeveerde ribben.
Onderlijn en buik
  Slechts licht omhoog buik.

Staart

Long staart : het is geplaatst in de uitbreiding van de lijn van de rug, recht of licht gekromd in sabel. Het is nauwelijks bereikt het spronggewricht. De halve lengte staart is eveneens aanvaardbaar. Als de hond in actie, liever wij dat de staart niet hoger dan het niveau van de rug is.
Korte staart van geboorte : stomp staart. The bear's staart wordt toegelaten.

Ledematen

Voorhand

Algemeen
  Gezien vanaf de voorkant, de voorkant zijn recht en parallel. De solide frame wordt uitgelijnd met de algehele look van de hond.
Schouders
  Lang, gespierd, goed geplaatst terug, verguld op de kofferbak.
Opperarm
  Lang, de vorming van een rechte hoek met het schouderblad.
Ellebogen
  Terwijl in het lichaam. Niet zichtbaar onder de ribbenkast.
Voormiddenvoet
  Elastisch, die een lichte hoek met de onderarm.
Voorvoeten
  Stevig, met vingers met goede verbindingen en strak.

Achterhand

Algemeen
  De achtervoeten zijn sterke en, gezien vanaf de achterzijde, parallelle.
Dijbeen
  Goede spieren, brede profiel.
Knie
  Goed gehoekt.
Achtermiddenvoet
  Korte, droog en rechte.
Spronggewricht
  Goed gehoekt.
Achtervoeten
  Als de vorige. De pinnen zijn ongewenst.

Gangwerk

Parallel, energiek en verlengde.

Coat

Haarkwaliteit
  Van gemiddelde lengte, ruwe, liggend op het lichaam; Het is groter op de rug en de hals. Undercoat is korte, dichte en zacht. De vacht is kort en glad op het hoofd, oren en vorige gezichten van de leden; onder de staart en de achterzijde van de dijen is het langer dan op de achterkant. Goed harige tussen je vingers en de pads.
Haarkleur
  Black and Tan (alle grijstinten, van amber tot een rijke mahonie). Wij aanvaarden de kleine witte aftekeningen op de borst en op de vingers.

Maat en gewicht

Schouderhoogte
  De ideale schofthoogte voor reuen is 50 cm, met een vork toegelaten tussen 46 en 54 cm. De perfecte maat voor teven is 45 cm, met een vork toegelaten tussen 42 en 52 cm.

Defecten

• Elke afwijking van de voorgaande punten moet worden beschouwd als een fout en de ernst waarmee de fout aangemerkt moet worden, in verhouding staan ​​tot de mate en het effect ervan op de gezondheid en het welzijn van betreffende hond en zijn vermogen om zijn oorspronkelijke werk te kunnen verrichten.
• De vermelde fouten moeten in ernst zijn.
 

General defecten

Verkeerd hoogte-breedteverhouding, dat wil zeggen ook rechthoekige lichaam.
Ontbreken van mannelijkheid of vrouwelijkheid.
Zware hoofd, brede schedel.
Korte of beknelde snuit.
Drijvende hoek van de mond.
Aan hogere of lagere, geleed klem.
Duidelijke ogen.
Te lang rug.
Korte, hangend achterwerk.
Staart overgedragen de achterste lijn.
Verkeer van de latere beperken.
Korthaar en einde.
Afwezigheid van brand markeert; zwarte lijnen in het vuur.
Te veel wit of in niet geautoriseerde sites.
Lever gekleurde en licht.

Defecten die leiden tot uitsluiting

Angstige hond of agressieve hond.
Voorbehouden, zeer timide honden.
Hoger of lager aan uitgesproken.
Grootte af te wijken van min of meer 1 cm grootte voorgeschreven door de standaard.

NB :

• Elke hond die duidelijk lichamelijke of gedragsafwijkingen moet worden gediskwalificeerd.
• De gebreken hierboven vermeld, wanneer zij zich voordoen in een zeer duidelijke graad of frequent, zijn diskwalificerende.
• Reuen moeten twee duidelijk normaal ontwikkelde testikels hebben die in de balzak zijn ingedaald.
• Alleen functioneel en klinisch gezonde honden, met rastypische bouw moet worden gebruikt voor de fokkerij.

Bibliografie

http://www.fci.be/
  • Dernière mise à jour
    mercredi 21 décembre 2022 13:08

Aucune opinion sur "Chien courant du Smaland".

Connectez-vous pour poster un commentaire

  • Mot de passe perdu ?
  • Identifiant perdu ?
  • Créer un compte

Menu principal

  • Accueil
  • Tous les canidés connusTous les canidés connus
    • Les races FCI
    • Les groupes FCI
  • Les races de chiens méconnuesLes races de chiens méconnues
    • Les croisements intéressants
    • Les races rares
      • Les canidés sauvages
        • Les chacals
        • Les loups
        • Les renards
  • Les races de chats reconnues
  • Les félidés méconnusLes félidés méconnus
    • Les espèces rares
      • Les chats sauvages
      • Les guépards
      • Les jaguars
      • Les léopards
      • Les lions
      • Les lynx
      • Les panthères
      • Les tigres
  • Classification par pays, région ou continent
  • Inclassables mais à voirInclassables mais à voir
    • Les fiches utiles
    • Les plages autorisées
  • Les coups de coeur et témoignagesLes coups de coeur et témoignages
    • Les coups de coeur
    • Le paradis virtuel
    • Les poèmes
    • Les rêves et paroles
    • Les textes à méditer
    • Tous mes amours au paradis
  • Les liens utiles sur le siteLes liens utiles sur le site
    • Forums
    • Les albums photos

Cela peut servir

  • Nous contacter
  • Recherche dans les articles

Connexion

  • Mot de passe perdu ?
  • Identifiant perdu ?
  • Créer un compte
  • Politique de confidentialité - R.G.P.T.
  • Règlement du site
  • Bibliographie
  • Portail du bien être animal du SPW
  • Code wallon du bien-être animal