 |
Leavitt Bulldog |
|
Hij wordt niet erkend door de F.C.I. |
Land van oorsprong |
U.S.A. | |
Vertaling |
Francis Vandersteen | |
Dit ras staat ook wel bekend als |
Leavitt's Olde English Bulldogge
|
Kort historisch overzicht |
| Oorspronkelijk genaamd Olde English Bulldogge, is de Leavitt Bulldog een zeldzaam ras ontwikkeld door David Leavitt door het kruisen van de helft Engelse Bulldog, en de andere helft: Bullmastiff, Pit Bull en Amerikaanse Bulldog. In 1971 raakte hij ontgoocheld door Engelse Bulldogs vanwege hun fok- en ademhalingsproblemen. Hij ontdekte dat ze niet leken op hun voorouders die gezonder en minder extreem waren. David's doel was om een hond te fokken die eruit zag als een 18e eeuwse bulldog, met het temperament van de huidige Engelse Bulldoggen, maar in goede gezondheid, zonder ademhalingsproblemen, of een van de andere problemen die de huidige Engelse Bulldoggen hebben. Dit nieuwe ras kan nu ademen. Ze zullen nooit zoals honden zijn, in staat om kilometers lang te rennen in het heetste zomerweer, maar ze zijn drie keer beter dan de beperkte moderne Bulldog. Keizersnedes zijn niet nodig. Kunstmatige inseminatie, als gevolg van de onbekwaamheid van de reu en het gebrek aan drift, is vervangen door natuurlijke hechting. De levensduur is meer dan elf jaar. Alle fokdieren hebben een heup-röntgenfoto gehad. Er wordt niet gefokt met honden met slechte heupen. David zegt dat hij nu zijn doel bereikt om een Bulldog te fokken met de gezondheid en het temperament om mensen te kunnen dienen, in plaats van mensen te dwingen hem te dienen. David Leavitt fokt ze tot een werklijn type hond, terwijl OEBKC de honden fokt als een familie-georiënteerde hond. Sommige lijnen van de Olde English Bulldogge (OEB) hernoemden hun honden in 2005 naar de Leavitt Bulldog om hun honden te scheiden van sommige van de andere OEB lijnen die niet voldeden aan hun normen. Oprichter David Leavitt zegt: "Een belangrijke reden dat ik de naam van het ras wil veranderen is dat er veel meer alternatieve OEB Bulldogs zijn dan echte, en de meeste van deze honden hebben niet het uiterlijk van de oude werkende bulldog. de trots die me dreef om duidelijk te willen maken dat deze zware honden niet mijn creatie zijn, ik kon ze niet dwingen om te veranderen en het logische antwoord was om een naam te veranderen die toch al niet correct was voor de periode die we proberen na te bootsen". |
Algemeen totaalbeeld |
| De Leavitt Bulldog is een gespierde hond van gemiddelde grootte, grote kracht, stabiliteit en atletisch. Hij is goed geproportioneerd, zonder overdrijving. Hij heeft het uiterlijk van een hond die in staat is om zijn oorspronkelijke werk te doen: stieren bestrijden. We moeten niet vergeten dat een te grote omvang een nadeel zou zijn geweest voor de oude werkende bulldog, omdat hij op de grond moest werken om de horens van de stier te ontwijken en zich vast te houden aan zijn snuit. Een zwaar gewicht zou ook een nadeel zijn geweest omdat de neus van de stier gemakkelijker verwond zou zijn geweest, waardoor de hond zou zijn gevlogen. |
Gedrag en karakter (aard) |
| Het karakter van de Leavitt Bulldog is zelfverzekerd, moedig en alert. Leavitt Bulldogs zijn erg vriendelijk en aanhankelijk. Ze zijn erg sterk en vertonen soms agressie naar honden van hetzelfde geslacht, dus socialisatie en gehoorzaamheid zijn belangrijk. De beste manier om hun hoge energie te kanaliseren is door werk en beweging. |
Hoofd |
||
Bovenschedel |
||
Hoofd |
Het hoofd van de Leavitt Bulldog is prominent en belangrijk. De omtrek van het hoofd moet minstens gelijk zijn aan de schofthoogte van de hond. De wangen zijn breed, goed ontwikkeld en tonen sterke kaakspieren. Een licht gerimpeld voorhoofd is aanvaardbaar. | |
Schedel |
De schedel is breed, maar in verhouding tot het gespierde lichaam en de geprononceerde schouders van de hond. | |
Stop |
Er is een holte tussen de stop en de achterhoofdsknobbel. | |
Facial region |
||
Neus |
De neusgaten zijn breed met een verticale lijn tussen elk neusgat, van de punt van de neus tot de onderkant van de bovenlip. De neus is breed en in verhouding met de dikte van de snuit. De neus is zwart. | |
Voorsnuit |
De snuit is vierkant, breed en diep, met een goed gedefinieerde stop. De afstand van de punt van de snuit (neus) tot de stop mag niet groter zijn dan 1/3 van de afstand van de punt van de snuit tot de achterhoofdsknobbel. De hoogte van de snuit, van de onderkant van de kin tot de bovenkant van de neus, is gelijk aan of groter dan de lengte van de snuit, wat een vierkante, diepe snuit geeft. Er zijn lichte tot matige rimpels op de snuit. | |
Kiezen / tanden |
De kaak is overhoeks en horizontaal recht. Het prognathisme is 18 mm of minder. De onderkaak is matig gebogen van voor naar achter. Honden hebben 42 tanden. De P1 (4) kan ontbreken. De hoektanden zijn groot. Gebroken, afgebroken of getrokken tanden zijn aanvaardbaar. Er zijn 6 snijtanden tussen de hoektanden. | |
Wangen |
Half hangende snorhaarkussentjes. | |
Ogen |
De ogen zijn rond of fijn en middelmatig groot. Ze zijn wijd uit elkaar geplaatst, met de buitenste ooghoek over de buitenste lijn van de schedel en laag geplaatst, ter hoogte van de snuit, waar de stop en de snuit samenkomen. De oogkleur is bruin met zwarte pigmentatie rond de ogen. | |
Oren |
De oren zijn roos-, knop- of tulpvormig, waarbij roos de voorkeur heeft. Ze zijn hoog aangezet en aan de achterkant van de schedel. De oren zijn zo breed mogelijk aan de zijkanten van de schedel geplaatst. Ze zijn klein tot middelgroot. | |
Hals |
| De hals is middelmatig lang, breed en licht gebogen. Hij is iets smaller dan het hoofd waar de twee elkaar raken en wordt vanaf dit punt breder tot aan de schouders. De huid is iets slap vanaf de kaak tot aan de borst, waardoor een dubbele keelhuid ontstaat. |
Lichaam |
||
Algemeenheid |
Het lichaam is robuust en krachtig. De afstand van de punt van het borstbeen tot de achterkant van de dij is iets langer dan de hoogte van de grond tot de schouders. | |
Rug |
De rug is breed en gespierd en toont kracht. De bovenbelijning vormt een lichte boog. Er is een holte, waarvan het laagste punt achter de schouders ligt. Vanaf dit punt stijgt de wervelkolom licht naar de nieren. De onderrug (vanaf de achterkant van de ribbenkast tot aan de heupen) is gespierd, van gemiddelde lengte en vormt een lichte welving. | |
Lendenpartij |
Het hoogste punt van de lendenen ligt iets hoger dan de schouders, en geeft een lichte welving, die een boog naar de staart vormt. | |
Borst |
De borst is breed en diep met een gespierde borstpunt. | |
Ribben |
De ribben zijn zichtbaar en rond, en komen net achter de schouders uit. | |
Staart |
| Laag aangezet, taps toelopend van de basis naar de punt. Hij kan een kromming vormen (van opzij gezien) of recht zijn, waarbij een kromming aan het eind de voorkeur heeft. De staart moet tot aan het spronggewricht reiken of iets korter zijn. De staart wordt laag, horizontaal of hoog gedragen. |
Ledematen |
Voorhand |
||
Algemeen |
De voorbenen staan goed uit elkaar en komen recht naar beneden vanaf de schouders. Ze zijn verticaal recht aan de binnenkant van het been en goed gespierd, waardoor de voorhand gebogen lijkt. Ze hebben middelmatig bot en zijn in verhouding tot het lichaam. | |
Schouders |
Breed, zwaar bespierd, met een scheiding tussen de schouderbladen. Het schouderblad moet een hoek van ongeveer 35 graden vormen met de verticaal en een hoek van ongeveer 110 graden met het opperarmbeen. Het schouderblad en de opperarm moeten even lang zijn. | |
Ellebogen |
Een verticale lijn van de punt van het schouderblad naar de grond loopt recht door de elleboog. Ellebogen mogen niet naar binnen of naar buiten gedraaid zijn. | |
Onderarm |
Goed gespierde onderarm. | |
Voormiddenvoet |
De middenvoeten zijn van gemiddelde lengte. Ze zijn recht, sterk, flexibel en staan vrijwel loodrecht op de grond. | |
Achterhand |
||
Algemeen |
De achterhand is goed gespierd, iets langer dan de voorbenen. In natuurlijke houding zijn de achterbenen recht, parallel en van achteren gezien goed van elkaar te onderscheiden. De afstand tussen de achterbenen is korter dan de afstand tussen de voorbenen. Matige hoeking. | |
Dijbeen |
Heupen en dijen sterk en gespierd. | |
Knie |
Van opzij gezien vormen de knieën een lichte bolle welving. De hoeking van de knie is bijna identiek aan de hoeking van het bekken. | |
Spronggewricht |
Het spronggewricht staat van opzij en van achteren gezien loodrecht op de grond. Van achteren gezien zijn ze evenwijdig aan elkaar. Als er een lijn wordt getrokken vanaf het achterste deel van het spronggewricht, loodrecht op de grond, moet deze voor de tenen vallen. Als er een lijn wordt getrokken vanaf de voorkant van de punt van het bekken, loodrecht op de grond, moet deze door de knie gaan (de 2 vorige tests, met een goede hoeking, moeten worden uitgevoerd met de spronggewrichten van de hond loodrecht op de grond). | |
Voeten |
| De voeten zijn middelgroot en goed gewelfd en rond (kattenvoeten). Van voren gezien zijn ze recht. De achtervoeten zijn kleiner dan de voorvoeten. |
Gangwerk |
| Het gangwerk is vloeiend, krachtig, energiek en zelfverzekerd. De richting is recht. De voeten moeten in hetzelfde vlak heen en weer bewegen. De voetval benadert een middellijn naarmate de drafsnelheid toeneemt. Er is een lichte houding waarbij het achterbeen de grond raakt net voor waar het voorbeen landt. De voor- en achterbenen komen gelijkmatig samen. De voeten mogen elkaar niet kruisen of hinderen. De hond moet van voren en van achteren gezien een zuivere beweging hebben. |
Coat |
||
Haarkwaliteit |
De vacht is kort, dicht en van gemiddelde dichtheid. Ze moet glanzend zijn en een goede gezondheid uitstralen. | |
Haarkleur |
De kleur kan gestroomd rood, mahonie, reekleurig of zwart zijn; effen (volledig) of gevlekt (met wit). Volledig wit. Gestroomd, rood of zwart; effen of gevlekt. | |
Maat en gewicht |
||
Schouderhoogte |
Reuen meten 43,2 cm tot 50,8 cm en teven 40,6 cm tot 48 cm. Een afwijking van dit hoogtebereik kan als een fout worden beschouwd, afhankelijk van de grootte van de afwijking. |
|
Gewicht |
Mannetjes wegen tussen 27 kg en 36 kg en vrouwtjes tussen 22,5 kg en 31,8 kg. Het gewicht moet in verhouding staan tot de hoogte en de hond mag niet slungelig of slungelig zijn. Afwijking van dit gewichtsbereik kan als een fout worden beschouwd, afhankelijk van de grootte van de afwijking. |
|
Defecten |
| • Elke afwijking van de voorgaande punten moet worden beschouwd als een fout en de ernst waarmee de fout aangemerkt moet worden, in verhouding staan tot de mate en het effect ervan op de gezondheid en het welzijn van betreffende hond en zijn vermogen om zijn oorspronkelijke werk te kunnen verrichten. • De vermelde fouten moeten in ernst zijn. |
General defecten |
 Franjes, langer haar of golvende vacht. 360 graden gebogen staart. Staartomtrek identiek van basis tot punt. Voeten naar binnen of naar buiten gedraaid; lange tenen. Heupen even breed als schouders. Smalle ribbenkast. Rug erg lang of erg kort. Gebrek aan pigment op neus of neusgaten. Te zware of te lichte voorpoten. Zichtbare hoektanden. Gebrek aan pigment rond de ogen. Langere of kortere snuit; overmatige plooien. Verlegenheid bij een volwassen hond. |
Zware defecten |
| Rechte knieën. Ernstige koeie of gebogen spronggewrichten. Platvoeten, hazenvoeten en gespreide tenen. Gespleten neusgaten. Eenvoudige keelhuid. Schouders los; schouders verticaal. Losse ellebogen. Middenvoeten zwak (te verticaal of te schuin). Smalle schedel. Gewelfd voorhoofd. Afwezigheid van meer tanden dan P1. |
Defecten die leiden tot uitsluiting |
| Agressief of timide. Blauw, maar ook zwart met rood of mahonie (zoals Rottweilers). Knoestige, gecoupeerde, hobbelige of gedraaide staart (een staart met een knoop is een staart met een of meer breuken). Een andere kleur dan zwarte neus. Kromme kaak; overbeet (onderkaak geplaatst onder de bovenkaak). Elke andere kleur ogen dan bruin; strabisme. |
NB : |
| • Elke hond die duidelijk lichamelijke of gedragsafwijkingen moet worden gediskwalificeerd. • De gebreken hierboven vermeld, wanneer zij zich voordoen in een zeer duidelijke graad of frequent, zijn diskwalificerende. • Reuen moeten twee duidelijk normaal ontwikkelde testikels hebben die in de balzak zijn ingedaald. • Alleen functioneel en klinisch gezonde honden, met rastypische bouw moet worden gebruikt voor de fokkerij. |
Nederlands (nl-NL)