 |
Adronicus Mastiff |
|
Hij wordt niet erkend door de F.C.I. |
Land van oorsprong |
U.S.A. | |
Vertaling |
Francis Vandersteen | |
Dit ras staat ook wel bekend als |
American Adronicus Bandog |
| De Adronicus Mastiff is een relatief nieuwe Amerikaanse creatie waar veel mensen van hebben gehoord, maar die slechts weinigen in levende lijve hebben gezien. Hij is ontwikkeld door Cary Mejia, een pastor, consultant en producent van fitnessapparatuur uit Californië. Er wordt gezegd dat de Adronicus Mastiff is ontstaan uit acht verschillende mastiffsoorten, maar de werkelijke rassen zijn niet bekend gemaakt omdat Mejia ze als bedrijfsgeheim beschouwt. Er wordt echter vermoed dat sommige variëteiten van de Bandogge, evenals de Cane Corso, Napolitaanse Mastiff, Duitse Dog, Amerikaanse Bulldog, Presa Canario, Amerikaanse Staffordshire Terrier en Bullmastiff werden gebruikt in het programma, maar deze beweringen moeten nog worden bevestigd. De Adronicus Mastiff is erg populair geworden bij Hollywood beroemdheden en enkele van de bekendere atleten, voornamelijk boksers en vechtsporters. Gepromoot als een "zeer duur exotisch zeldzaam ras", zonder veel van zijn werkkwaliteiten te benadrukken of te bewijzen, moet deze creatie nog worden geaccepteerd door het grote publiek, maar het heeft ook zeer weinig of geen steun gekregen van de werkhondengemeenschap, waarvan de meesten het beschouwen als min of meer een oplichterij om snel geld te verdienen en een belediging voor fatsoenlijke bandogging. De enige organisatie die het ras officieel erkent is de Olympia International Dog Registry, opgericht door niemand minder dan de maker van de Mastiff Adronicus zelf. De honden zelf zijn behoorlijk knap en ogenschijnlijk functioneel, maar omdat er zoveel verschillende rassen waren om de Adronicus Mastiff te creëren, is er niet veel uniformiteit qua uiterlijk. Dit wordt door de maker uitgelegd als bewijs van specifieke ras 'lijnen', die zogenaamd met opzet zijn gefokt volgens iets andere standaarden. Hoe dan ook, de Adronicus Mastiff lijkt een extreem dure designerhond te zijn, met vooral "hyper" en geweldige marketingvaardigheden van de maker als belangrijkste verkoopargumenten. Misschien heeft de toekomst grootse dingen in petto voor dit ras en wordt het op miraculeuze wijze een bewezen werkhond, maar op dit moment is het vrij moeilijk om de Adronicus Mastiff serieus te nemen. Hoewel er zeer weinig wordt gezegd over het temperament, de bewakingscapaciteiten of zelfs het werkelijke doel van het ras door de promotors, wordt de Adronicus Mastiff verondersteld een uitstekende persoonlijke beschermings- en eigendomshond te zijn, evenals een intelligente, toegewijde en gehoorzame metgezel. Blijkbaar verschillen de meeste van deze honden slechts weinig van de Cane Corso of andere bandogge types, met compacte, gespierde, breedborstige lichamen, brede, ronde hoofden met redelijk korte, brede snuiten en goed ontwikkelde jukbeenderen. De oren kunnen worden gecoupeerd of in hun natuurlijke staat worden gelaten, terwijl de staarten over het algemeen onveranderd zijn. De vacht is kort, glad en vlak, meestal in de kleuren zwart, blauw, reekleurig of gestroomd, met of zonder witte aftekeningen. De gemiddelde hoogte is ongeveer 71 centimeter, hoewel er ook grotere honden bestaan. |
Nederlands (nl-NL)