 |
Lhasapoo |
|
Hij wordt niet erkend door de F.C.I. |
Land van oorsprong |
Tibet <> Frankrijk -> U.S.A. | |
Vertaling |
Francis Vandersteen |
Een korte presentatie van de Lhasapoo |
| De Lhasapoo is een hybride hond. Zijn ouders zijn de Lhassa Apso en de Poedel. Het zijn intelligente, zachtaardige en aanhankelijke honden. Ze zijn relatief klein en wegen over het algemeen niet meer dan 9 kg. Ideaal voor alleenstaanden op zoek naar gezelschap, oudere koppels die de eenzaamheid van een leeg nest voelen en gezinnen met kinderen. Ze leven graag in een flat of huis met een omheinde tuin. Ze zijn vrij actief en verrassend beschermend over hun gezin. Ze hebben een minimum aan dagelijkse beweging nodig. Het type vacht en de hoeveelheid onderhoud die je Lhasapoo nodig heeft, hangt af van de vacht die hij van zijn ouders erft. |
Geschiedenis van de Lhasapoo |
| De Lhasapoo is een specifieke kruising en is de laatste tijd erg populair geworden. Er is echter niet veel informatie beschikbaar over het ontstaan van het hybride ras. Dus, om meer te weten te komen over de Lhasapoo, moeten we een kijkje nemen bij de ouderrassen. |
Een beetje van de Lhassa Apso |
||
| De boeddhistische monniken die in de Tibetaanse bergen leefden, ontwikkelden de Lhassa Apso als schildwachten voor tempels en kloosters. Sommigen geloven dat de honden afstammen van Tibetaanse Terriers, terwijl anderen denken dat het ras beïnvloed is door honden uit het Noorden. Na bestudering van het DNA van het ras lijkt het erop dat een van de voorouders van de Lhassa Apso een soort bergwolf zou kunnen zijn. Het ras werd ontwikkeld om koude temperaturen te weerstaan en hun beoordelingsvermogen hielp hen te bepalen of iemand die naderde een vriend of vijand was. Het ras werd nooit verkocht, hoewel de Dalai Lama's af en toe een paar aan keizerlijke families en bezoekende hoogwaardigheidsbekleders gaven. In 1933 arriveerde het ras in de Verenigde Staten toen de 13e Dalai Lama een groep kleine honden schonk aan de heer en mevrouw Suydam Cutting. Het begin van het ras in de Verenigde Staten kwam van deze honden en het ras werd erkend door de American Kennel Club in 1935. | ||
 |
||
| Standaard van de Lhassa Apso | ||
Een beetje van de Poedel |
||
| De Poedel is een ander ras dat al eeuwen bestaat. Experts geloven dat het een mix is van verschillende Europese Waterhonden en de Noord-Afrikaanse Barbet, een hond die nu verdwenen is. Uiteindelijk vond het ras dat wij kennen als de Poedel zijn weg naar Duitsland, waar hij werd gebruikt voor zijn jachtcapaciteiten. De exacte datum van oorsprong van de Poedel is niet bekend, maar er zijn Poedelachtige honden afgebeeld in Egyptische en Romeinse kunstwerken. De afgebeelde honden zijn meestal bezig met het apporteren van wild of het bewaken van dieren. De standaard Poedel wordt traditioneel gebruikt voor de eendenjacht en kleinere Poedels werden gebruikt om truffels op te sporen in het bos. Uiteindelijk leerden reizende kunstenaars dat de Poedel een enthousiaste showhond is. Poedels waren niet erg populair in de Verenigde Staten tot na de Tweede Wereldoorlog. Gedurende enkele decennia was de Poedel echter het populairste ras in de Verenigde Staten. | ||
 |
||
| Standaard van de Poedel |
Uiterlijk van de Lhasapoo |
| De Lhasapoo is een schattige en aaibare combinatie van zijn ouderrassen. Hoewel zijn exacte uiterlijk wordt bepaald door het dominante ouderras, kun je er zeker van zijn dat de Lhasapoo klein en langharig zal zijn. Hij heeft waarschijnlijk golvend haar. Interessant is dat de Lhasapoo hypoallergeen is. Ze kunnen wit, zwart, bruin, beige of een mengeling van deze kleuren zijn. Zijn poten zijn kort maar stevig. Hij heeft een lange, dunne staart die over zijn rug kan krullen. Zijn oren zijn goed aangezet en lang, maar niet flaporen. Er kunnen veren op zijn buik, poten en oren zitten. |
Temperament van de Lhasapoo |
| De Lhasapoo is een lief, gelukkig en energiek hondje. Hij heeft de neiging om te blaffen, maar meestal is dat omdat er iets niet op zijn plaats is, zoals gezelschap. Vergeet niet dat de Lhassa Apso een waakhond was in Tibet, dus het is logisch dat de Lhassapoo zijn familie en territorium beschermt. Voor de Lhasapoo is zijn menselijke familie het centrum van zijn wereld. Hij houdt van kinderen, ouderen en mensen in het algemeen. Het is echter raadzaam om toezicht te houden op jongere kinderen met de Lhasapoo, omdat sommige kleine kinderen de neiging hebben om aan het lange haar van de hond te trekken en hem pijn te doen. Een vroege socialisatie is essentieel om je Lhasapoo te leren welk gedrag aanvaardbaar is. Daarnaast is de Lhasapoo gevoelig voor verlatingsangst, dus als je lange dagen werkt of lange perioden van huis bent, is de Lhasapoo misschien niet de juiste hond voor jou. |
Behoeften en activiteiten van de Lhasapoo |
| De Lhasapoo is energiek, maar niet overdreven actief. Houd er rekening mee dat zijn ouderras, de poedel, erom bekend staat destructief te zijn als hij zich verveelt. Geef je Lhasapoo veel kauwspeeltjes en neem hem mee voor korte, stevige wandelingen om zijn nerveuze energie kwijt te raken en voorkom dat hij je meubels of schoenen vernielt. Hij zal het ook leuk vinden om binnenshuis met je te spelen. Het belangrijkste is om ervoor te zorgen dat hij regelmatig beweging krijgt, zelfs voor korte periodes gedurende de dag. Hij zal ook vrienden maken in het hondenpark en u misschien verrassen door van bank naar bank te springen. Waarnemers zeggen vaak dat de Lhasapoo lijkt te 'vliegen' als hij dat doet. |
Onderhoud van de Lhasapoo |
| De Lhasapoo heeft waarschijnlijk erg lang haar. Een expert zegt zelfs dat als je je hond laat scheren, je thuis zult komen met de helft van de hond die je dacht te hebben. Afhankelijk van het dominante ouderras kan de Lhasapoo dik, krullend haar hebben of zijdezacht, stug, heel lang haar. Ze moeten dagelijks geborsteld worden als je besluit hun vacht niet te knippen. Als het wel wordt geknipt, borstel het dan elke week. Knip zijn nagels eens in de twee weken. Als algemene regel geldt: als je zijn nagels hoort klikken op een tegelvloer, is het tijd om zijn nagels te knippen. Poets zijn tanden twee tot drie keer per week om tandsteen en een slechte adem te voorkomen. Om tandvleesaandoeningen te voorkomen, moet je echter dagelijks poetsen. |
Nederlands (nl-NL)