Français

L'Abruzzese Mastiff n'est pas reconnu par la F.C.I.

Origine
Italie
Traduction
Francis Vandersteen
Cette race est aussi connue sous
Mastino Abruzzese
Pastore Abruzzese
Italian Abruzzese Sheepdog
Cane di Pastore Abruzzese,
Abruzzo
Abruzzese Mountain Dog
Pastore Mastino Abruzzese
Le Abruzzese Mastiff (en italien : Mastino Abruzzese, parfois aussi appelé Pastore abruzzese, et connu comme "cane da Pecora" dans la région des Abruzzes) est une race liée à, mais distincte, du Maremmano-Abruzzese (communément appelé Maremma Sheepdogs en Amérique) de la région italienne des Abruzzes. Le Mastino Abruzzese représente la souche originelle des Abruzzes et se caractérise par sa plus grande taille, certains chiens mâles dépassant 100 kg. Certains de ces chiens ont été employés avec succès en tant que chiens gardiens du bétail aux Etats-Unis et en Norvège, où ils auraient été efficaces pour décourager la prédation par les ours. Les Mastini sont employés en paquets de 4 à 10 (selon la taille du troupeau). Le chef de meute est celui qui engagera le plus souvent les prédateurs au combat et portera généralement un collier de fer à pointes pour défendre sa gorge.

Le Abruzzese Mastiff est une race composée de spécimens souvent différents les uns des autres, en raison du fait qu'il s'agit d'une race Landrace et non d'origine humaine. Au cours des dernières années, des tentatives ont été faites pour unifier cette race en appliquant une seule norme comme pour les autres races de chiens. Cela a conduit à la disparition de plusieurs types de race du Abruzzese Mastiff qui avait été sélectionné pour les besoins spécifiques des bergers de chaque région des Abruzzes. Il existe des différences morphologiques importantes entre les spécimens de différentes régions des Abruzzes. Il y a sept sous-types principaux du Abruzzese Mastiff.

Le type Marsicano

Ce type a une grosse tête qui ressemble à la tête d'un lion. Sa structure est robuste, la poitrine profonde mais elles ne sont pas trop grandes avec sa hauteur de 70-75 cm et son poids entre 40 et 60 kg. Ils ont normalement une morsure de ciseaux. Ces chiens sont élevés principalement dans la région de Marsica, l'un des rares endroits en Italie où l'ours brun (Ursus arctos) peut encore être trouvé.

Le type Aquilano

Les spécimens de cette race ont une structure impressionnante avec une grosse tête qui est plus longue que la tête de type Marsicano. Sa hauteur est comprise entre 75 et 83 cm mais certains spécimens peuvent pousser encore plus haut, son poids est compris entre 60 et 80 kg. Ce chien est principalement élevé dans les villages autour du Gran Sasso et dans la vallée Peligna. Les spécimens de ce type semblent longs et maigres lorsqu'ils sont jeunes, mais cet aspect disparaît lorsqu'ils ont environ trois ans et cessent de se développer pour prendre une apparence imposante. Ces chiens ont souvent une denture de pince.

Le type Pescocostanzo

Ce chien ressemble plus aux chiens modernes qui sont montrés aux expositions de chien (le berger de la Maremme) qu'un chien de travail réel. Ce type est beaucoup plus petit que les autres. Sa tête est semblable à un loup et son tempérament est vraiment territorial. Les spécimens de ce type ont une hauteur de 68-72 cm et leur structure n'est pas particulièrement robuste.

Le type Maiella

Ce type se situe entre l'Aquilano et le type Pescoconstanzo avec une structure semblable à l'Aquilano et la tête ressemblant à celle de Pescoconstanzo. Chez certains spécimens, la tête ressemble à celle d'un ours. L'une des caractéristiques les plus appréciées de ce type est son épais collier de fourrure autour du cou et de la poitrine, presque semblable à la crinière d'un lion.

Le type Peligno

Physiquement ce chien est vraiment semblable à l'Aquilano à partir duquel il se différencie en tempérament. Ce type était répandu pendant les années 50. La disparition du loup a entraîné une diminution progressive de la population de ce type. Les spécimens de ce type sont des chiens très impressionnants atteignant jusqu'à 100 kg et une tête ressemblant à un ours et une fourrure longue et épaisse. Ces chiens étaient vraiment dévoués à leur travail, protégeant les moutons, les protégeant même des autres troupeaux.

Le type à poil ras

Pratiquement éteint, il était présent dans les montagnes de Maiella et Morrone et avait de la fourrure rasée. D'une structure imposante, sa tête rappelait celle du type Marsicano (molossoide) et la structure similaire au type Aquilano. Quelques spécimens peuvent encore être observés au pied de la Maiella dans les troupeaux de bergers présents au col de San Leonardo et près du bois de S. Antonio.

Le type Maremmani

Ce chien est, malgré son nom, également originaire des Abruzzes d'où il provient probablement. En dépit de ne pas avoir de taille excessive, il est beaucoup plus agressif que d'autres, en particulier avec les gens. Ce chien, très semblable au type de Pescocostanzo, est originaire de quelques spécimens que les riches propriétaires toscans avaient rapportés des Abruzzes.

A l'origine, cette race était principalement constituée de spécimens «mis au rebut» dans les Abruzzes, avec une petite taille et des taches orange visibles sur les poils. Les amateurs de Maremmani ont su faire une différence pour les bergers des Abruzzes, en faisant la promotion de ce type de chien pour devenir une nouvelle race. Mais le charme pour les Abruzzesi était tel qu'ils ne pouvaient pas renoncer à croiser avec des spécimens des Abruzzes en brouillant les lignes et en créant un chien très semblable à l'original. C'est ainsi qu'au début des années 50 la norme a été standardisée et les chiens ont été appelés Maremmani-Abruzzesi. Malheureusement, la plupart des fans qui ont promu la rédaction de la norme étaient des non-Abruzzes qui, pour ne pas pénaliser leurs chiens, ont défini une norme qui avait peu à voir avec certaines lignées de chiens présentes dans les Abruzzes.

English

The Abruzzese Mastiff is not recognized by the F.C.I.

Origin
Italy
Translation
Francis Vandersteen
This breed is also known as
Mastino Abruzzese
Pastore Abruzzese
Italian Abruzzese Sheepdog
Cane di Pastore Abruzzese,
Abruzzo
Abruzzese Mountain Dog
Pastore Mastino Abruzzese
The Abruzzese Mastiff (Italian : Mastino Abruzzese, sometimes also called Pastore abruzzese, and known as "cane da Pecora" in the Abruzzo region) is a breed related to, but distinct from, the Maremmano-Abruzzese (commonly known as Maremma Sheepdogs in America) of the Italian Abruzzo region. The Mastino Abruzzese represents the original Abruzzese strain and is characterized by its larger size, with some male dogs exceeding 100 kg. Some of these dogs have been used successfully as livestock guard dogs in the USA and Norway, where they are said to have been effective in deterring bear predation. Mastini are used in packs of 4 to 10 (depending on the size of the herd). The pack leader is the one who will most often engage predators in combat, and will generally wear a spiked iron collar to defend his throat.

The Abruzzese Mastiff is a breed composed of specimens that often differ from one another, due to the fact that it is a Landrace breed and not of human origin. In recent years, attempts have been made to unify this breed by applying a single standard as for other dog breeds. This has led to the disappearance of several breed types of the Abruzzese Mastiff, which had been selected for the specific needs of shepherds in each region of Abruzzo. There are significant morphological differences between specimens from different regions of Abruzzo. There are seven main subtypes of the Abruzzese Mastiff.

The Marsicano type

This type has a large, lion-like head. Its structure is robust, the chest deep but they are not too big with its height of 70-75 cm and weight between 40 and 60 kg. They normally have a scissor bite. These dogs are bred mainly in the Marsica region, one of the few places in Italy where the brown bear (Ursus arctos) can still be found.

The Aquilano type

Specimens of this breed have an impressive structure, with a large head that is longer than the Marsicano type. Its height is between 75 and 83 cm, but some specimens can grow even taller, and its weight is between 60 and 80 kg. These dogs are mainly bred in the villages around Gran Sasso and in the Peligna Valley. Specimens of this type appear long and lean when young, but this aspect disappears when they are around three years old and stop growing to take on an imposing appearance. These dogs often have pincer teeth.

The Pescocostanzo type

This dog looks more like the modern dogs shown at dog shows (the Maremma Shepherd) than a real working dog. This type is much smaller than the others. Its head is wolf-like and its temperament is truly territorial. Specimens of this type are 68-72 cm tall and not particularly robust in structure.

The Maiella type

This type lies between the Aquilano and the Pescoconstanzo, with a structure similar to the Aquilano and a head resembling that of the Pescoconstanzo. In some specimens, the head resembles that of a bear. One of this type's most prized features is its thick collar of fur around the neck and chest, almost like a lion's mane.

The Peligno type

Physically, this dog is very similar to the Aquilano, from which it differs in temperament. This type was widespread in the '50s. The disappearance of the wolf led to a gradual decline in the population of this type. Specimens of this type are very impressive dogs, reaching up to 100 kg with a bear-like head and long, thick fur. These dogs were truly dedicated to their work, protecting the sheep, even guarding them from other flocks.

The short-haired type

Virtually extinct, these dogs were found in the Maiella and Morrone mountains and had shaved coats. With its imposing structure, its head was reminiscent of the Marsicano (molossoide) type and its structure similar to the Aquilano type. A few specimens can still be seen at the foot of the Maiella in the herds of shepherds present at the San Leonardo pass and near the S. Antonio wood.

The Maremmani type

Despite its name, this dog is also native to Abruzzo, where it probably originated. Despite not being overly large, it is much more aggressive than others, especially with people. This dog, very similar to the Pescocostanzo type, originated from a few specimens brought back from Abruzzo by wealthy Tuscan owners.

Originally, this breed was mainly made up of specimens "discarded" in Abruzzo, with small stature and visible orange patches on the hair. Maremmani enthusiasts were able to make a difference for Abruzzo shepherds, promoting this type of dog to become a new breed. But such was the charm for the Abruzzesi that they couldn't give up crossing with Abruzzo specimens, blurring the lines and creating a dog very similar to the original. So, in the early '50s, the standard was standardized and the dogs were called Maremmani-Abruzzesi. Unfortunately, most of the fans who promoted the drafting of the standard were non-Abruzzese who, in order not to penalize their dogs, defined a standard that had little to do with certain lines of dogs found in Abruzzo.


Deutsch

Die Abruzzese Mastiff wird vom F.C.I. nicht anerkannt

Ursprung
Italien
Übersetzung
Francis Vandersteen
Diese Rasse ist auch bekannt als
Mastino Abruzzese
Pastore Abruzzese
Italian Abruzzese Sheepdog
Cane di Pastore Abruzzese,
Abruzzo
Abruzzese Mountain Dog
Pastore Mastino Abruzzese
Der Abruzzese Mastiff (italienisch : Mastino Abruzzese, manchmal auch Pastore abruzzese genannt und in der Region Abruzzen als "cane da Pecora" bekannt) ist eine Rasse, die mit dem Maremmano-Abruzzese (in Amerika gemeinhin als Maremma Sheepdogs bezeichnet) aus der italienischen Region Abruzzen verwandt ist, sich aber von diesem unterscheidet. Der Mastino Abruzzese stellt den ursprünglichen Stamm der Abruzzen dar und zeichnet sich durch seine größere Größe aus, wobei einige männliche Hunde über 100 kg wiegen. Einige dieser Hunde wurden erfolgreich als Viehhüter in den USA und in Norwegen eingesetzt, wo sie angeblich wirksam Bären abhalten konnten. Mastini werden in Bündeln von 4 bis 10 Tieren eingesetzt (je nach Größe der Herde). Der Rudelführer ist derjenige, der die Raubtiere am häufigsten in den Kampf verwickelt und trägt in der Regel ein eisernes Halsband mit Stacheln, um seine Kehle zu verteidigen.

Der Abruzzese Mastiff ist eine Rasse, die aus Exemplaren besteht, die sich oft voneinander unterscheiden, was darauf zurückzuführen ist, dass es sich um eine Landrasse und nicht um eine vom Menschen gezüchtete Rasse handelt. In den letzten Jahren gab es Versuche, diese Rasse zu vereinheitlichen, indem ein einziger Standard wie bei anderen Hunderassen angewendet wurde. Dies führte zum Verschwinden mehrerer Rassetypen des Abruzzese Mastiff, der für die besonderen Bedürfnisse der Hirten in jeder Region der Abruzzen gezüchtet worden war. Es gibt große morphologische Unterschiede zwischen Exemplaren aus verschiedenen Regionen der Abruzzen. Es gibt sieben Hauptuntertypen des Abruzzese Mastiffs.

Der Marsicano-Typ

Dieser Typ hat einen großen Kopf, der dem Kopf eines Löwen ähnelt. Ihr Körperbau ist robust, die Brust tief, aber sie sind mit einer Höhe von 70-75 cm und einem Gewicht zwischen 40 und 60 kg nicht zu groß. Sie haben normalerweise ein Scherengebiss. Diese Hunde werden hauptsächlich in der Region Marsica gezüchtet, einem der wenigen Orte in Italien, an dem der Braunbär (Ursus arctos) noch gefunden werden kann.

Der Aquilano-Typ

Exemplare dieser Rasse haben einen beeindruckenden Körperbau mit einem großen Kopf, der länger ist als der Kopf des Marsicano-Typs. Seine Höhe liegt zwischen 75 und 83 cm, aber einige Exemplare können noch höher wachsen, sein Gewicht liegt zwischen 60 und 80 kg. Dieser Hund wird hauptsächlich in den Dörfern rund um den Gran Sasso und im Peligna-Tal gezüchtet. Exemplare dieses Typs wirken lang und dünn, wenn sie jung sind, aber dieses Aussehen verschwindet, wenn sie etwa drei Jahre alt sind und aufhören zu wachsen, um ein imposantes Aussehen anzunehmen. Diese Hunde haben oft ein Zangengebiss.

Der Pescocostanzo-Typ

Dieser Hund ähnelt eher den modernen Hunden, die auf Hundeausstellungen gezeigt werden (der Maremma-Schäferhund), als einem echten Arbeitshund. Dieser Typ ist viel kleiner als die anderen. Sein Kopf ist wolfsähnlich und sein Temperament ist wirklich territorial. Exemplare dieses Typs haben eine Höhe von 68-72 cm und sind nicht besonders robust gebaut.

Der Maiella-Typ

Dieser Typ liegt zwischen dem Aquilano- und dem Pescoconstanzo-Typ, mit einer Struktur ähnlich der des Aquilano und einem Kopf, der dem des Pescoconstanzo ähnelt. Bei einigen Exemplaren ähnelt der Kopf dem eines Bären. Eines der beliebtesten Merkmale dieses Typs ist der dichte Pelzkragen um Hals und Brust, der fast wie die Mähne eines Löwen aussieht.

Der Peligno-Typ

Körperlich ist dieser Hund dem Aquilano wirklich ähnlich, von dem er sich im Temperament unterscheidet. Dieser Typ war während der 1950er Jahre weit verbreitet. Mit dem Verschwinden des Wolfes ging die Population dieses Typs allmählich zurück. Exemplare dieses Typs sind sehr beeindruckende Hunde mit einem Gewicht von bis zu 100 kg, einem bärenähnlichen Kopf und einem langen, dichten Fell. Diese Hunde waren wirklich hingebungsvoll bei ihrer Arbeit, beschützten die Schafe und hielten sie sogar von anderen Herden fern.

Der kurzhaarige Typ

Praktisch ausgestorben, kam er in den Bergen von Maiella und Morrone vor und hatte ein glattes Fell. Er war von imposanter Struktur, sein Kopf erinnerte an den Marsicano-Typ (molossoide) und die ähnliche Struktur an den Aquilano-Typ. Einige Exemplare können noch am Fuße des Maiella in den Herden der Hirten beobachtet werden, die sich am San Leonardo-Pass und in der Nähe des Waldes von S. Antonio aufhalten.

Der Maremmani-Typ

Dieser Hund ist trotz seines Namens ebenfalls in den Abruzzen beheimatet, wo er wahrscheinlich auch herstammt. Obwohl er nicht übermäßig groß ist, ist er viel aggressiver als andere, vor allem gegenüber Menschen. Dieser Hund, der dem Typus des Pescocostanzo sehr ähnlich ist, stammt von einigen Exemplaren ab, die reiche toskanische Hausbesitzer aus den Abruzzen mitgebracht hatten.

Ursprünglich bestand diese Rasse hauptsächlich aus Exemplaren, die in den Abruzzen "entsorgt" wurden, eine geringe Größe und sichtbare orangefarbene Flecken auf dem Fell hatten. Maremmani-Liebhaber verstanden es, für die Schäfer der Abruzzen etwas zu bewirken, indem sie diesen Typ Hund zu einer neuen Rasse förderten. Der Reiz für die Abruzzesi war jedoch so groß, dass sie nicht darauf verzichten konnten, Exemplare aus den Abruzzen einzukreuzen, indem sie die Grenzen verwischten und einen Hund schufen, der dem Original sehr ähnlich war. So kam es, dass Anfang der 1950er Jahre der Standard standardisiert wurde und die Hunde Maremmani-Abruzzesi genannt wurden. Leider waren die meisten Fans, die das Verfassen des Standards förderten, Nicht-Abruzzen, die, um ihre Hunde nicht zu benachteiligen, einen Standard festlegten, der wenig mit bestimmten in den Abruzzen vorkommenden Hundelinien zu tun hatte.


Español

El Abruzzese Mastiff no es reconocido por el F.C.I.

Origen
Italia
Traducción
Francis Vandersteen
Esta raza también se conoce como
Mastino Abruzzese
Pastore Abruzzese
Italian Abruzzese Sheepdog
Cane di Pastore Abruzzese,
Abruzzo
Abruzzese Mountain Dog
Pastore Mastino Abruzzese
El Mastino Abruzzese (en italiano : Mastino Abruzzese, a veces también llamado Pastore abruzzese, y conocido como "cane da Pecora" en la región de los Abruzos) es una raza emparentada, pero distinta, del Maremmano-Abruzzese (comúnmente conocido como perro pastor de Maremma en América) de la región de los Abruzos de Italia. El Mastino Abruzzese representa la cepa original de los Abruzos y se caracteriza por su mayor tamaño, con algunos machos que superan los 100 kg. Algunos de estos perros se han utilizado con éxito como perros guardianes de ganado en EE.UU. y Noruega, donde se dice que han sido eficaces para disuadir la depredación de osos. Los mastines se utilizan en manadas de 4 a 10 miembros (dependiendo del tamaño del rebaño). El líder de la manada es quien más a menudo se enfrenta a los depredadores en combate y suele llevar un collar de hierro con pinchos para defender su garganta.

El Mastín de los Abruzos es una raza compuesta por ejemplares que a menudo difieren entre sí, debido a que es una raza Landrace y no de origen humano. En los últimos años se ha intentado unificar esta raza aplicando un estándar único como para otras razas caninas. Esto ha provocado la desaparición de varios tipos de la raza Mastín de los Abruzos, que habían sido seleccionados para las necesidades específicas de los pastores de cada región de los Abruzos. Existen diferencias morfológicas significativas entre los ejemplares de las distintas regiones de los Abruzos. Existen siete subtipos principales del Mastín de los Abruzos.

El tipo Marsicano

Este tipo tiene una cabeza grande que se asemeja a la cabeza de un león. Son de constitución robusta y pecho profundo, pero no son demasiado grandes, con una altura de 70-75 cm y un peso de entre 40 y 60 kg. Normalmente tienen una mordida en tijera. Estos perros se crían principalmente en la región de Marsica, uno de los pocos lugares de Italia donde aún se puede encontrar el oso pardo (Ursus arctos).

El tipo Aquilano

Los ejemplares de esta raza tienen una estructura impresionante, con una cabeza grande y más larga que la del tipo Marsicano. Su altura oscila entre 75 y 83 cm, pero algunos ejemplares pueden crecer aún más, y su peso oscila entre 60 y 80 kg. Estos perros se crían principalmente en los pueblos de los alrededores del Gran Sasso y en el valle del Peligna. Los ejemplares de este tipo parecen largos y delgados cuando son jóvenes, pero este aspecto desaparece cuando tienen alrededor de tres años y dejan de crecer para adoptar un aspecto imponente. Estos perros suelen tener dientes en pinza.

El tipo Pescocostanzo

Este perro se parece más a los perros modernos que se exhiben en las exposiciones caninas (el pastor de Maremma) que a un verdadero perro de trabajo. Este tipo es mucho más pequeño que los otros. Su cabeza es parecida a la de un lobo y su temperamento es verdaderamente territorial. Los ejemplares de este tipo miden entre 68 y 72 cm y su estructura no es especialmente robusta.

El tipo Maiella

Este tipo se sitúa entre los tipos Aquilano y Pescoconstanzo, con una estructura similar al Aquilano y una cabeza parecida a la del Pescoconstanzo. En algunos ejemplares, la cabeza se asemeja a la de un oso. Una de las características más apreciadas de este tipo es su grueso collar de pelo alrededor del cuello y el pecho, casi similar a la melena de un león.

El tipo Peligno

Físicamente, este perro es muy similar al Aquilano, del que difiere en el temperamento. Este tipo estaba muy extendido en la década de 1950. La desaparición del lobo provocó una disminución progresiva de la población de este tipo. Los ejemplares de este tipo son perros muy impresionantes, de hasta 100 kg, con cabeza de oso y pelaje largo y espeso. Estos perros estaban realmente dedicados a su trabajo, protegiendo a las ovejas e incluso vigilándolas de otros rebaños.

El tipo de pelo corto

Prácticamente extinguida, esta raza se encontraba en los montes Maiella y Morrone y tenía el pelaje rapado. De estructura imponente, su cabeza recordaba a la del tipo Marsicano (molossoide) y su estructura era similar a la del tipo Aquilano. Todavía pueden verse algunos ejemplares al pie de la Maiella en los rebaños de pastores del puerto de San Leonardo y cerca del bosque de S. Antonio.

El tipo Maremmani

A pesar de su nombre, este perro también es originario de los Abruzos, de donde probablemente procede. A pesar de no ser excesivamente grande, es mucho más agresivo que otros, especialmente con las personas. Este perro, muy parecido al de tipo Pescocostanzo, se originó a partir de unos pocos ejemplares que unos ricos propietarios toscanos habían traído de los Abruzos.

Originalmente, esta raza estaba formada principalmente por ejemplares "descartados" en los Abruzos, de pequeño tamaño y con visibles manchas anaranjadas en el pelo. Los entusiastas del Maremmani consiguieron cambiar las cosas para los pastores de los Abruzos, promoviendo que este tipo de perro se convirtiera en una nueva raza. Pero el encanto para los abruzzesi era tal que no pudieron resistirse al cruce con ejemplares de los Abruzos, difuminando las líneas y creando un perro muy parecido al original. Así que, a principios de los años 50, se estandarizó el estándar y los perros pasaron a llamarse Maremmani-Abruzzesi. Por desgracia, la mayoría de los aficionados que promovieron la redacción del estándar eran no abuzzeses que, para no penalizar a sus perros, definieron un estándar que poco tenía que ver con ciertas líneas de perros encontradas en los Abruzos.


Nederlands

De Abruzzese Mastiff wordt niet erkend door de F.C.I.

Land van oorsprong
Italië
Vertaling
Francis Vandersteen
Dit ras staat ook wel bekend als
Mastino Abruzzese
Pastore Abruzzese
Italian Abruzzese Sheepdog
Cane di Pastore Abruzzese,
Abruzzo
Abruzzese Mountain Dog
Pastore Mastino Abruzzese
De Abruzzese Mastiff (Italiaans : Mastino Abruzzese, soms ook Pastore abruzzese genoemd, en bekend als de "cane da Pecora" in de regio Abruzzo) is een ras dat verwant is aan, maar verschilt van, de Maremmano-Abruzzese (algemeen bekend als Maremma Herdershonden in Amerika) uit de regio Abruzzo in Italië. De Mastino Abruzzese vertegenwoordigt de oorspronkelijke Abruzzese stam en wordt gekenmerkt door zijn grotere omvang, waarbij sommige reuen meer dan 100 kg wegen. Sommige van deze honden zijn met succes gebruikt als waakhonden voor vee in de VS en Noorwegen, waar ze naar verluidt effectief waren in het afschrikken van berenpredatie. Mastini's worden gebruikt in roedels van 4 tot 10 (afhankelijk van de grootte van de kudde). De roedelleider gaat het vaakst het gevecht aan met roofdieren en draagt meestal een ijzeren halsband met spijkers om zijn keel te verdedigen.

De Abruzzese Mastiff is een ras dat bestaat uit exemplaren die vaak van elkaar verschillen, omdat het een ras van een Landras is en niet van menselijke oorsprong. De laatste jaren zijn er pogingen gedaan om dit ras te uniformeren door één standaard toe te passen zoals voor andere hondenrassen. Dit heeft geleid tot het verdwijnen van verschillende types van het Abruzzese Mastiff ras, die waren geselecteerd voor de specifieke behoeften van herders in elke regio van Abruzzo. Er zijn significante morfologische verschillen tussen exemplaren uit verschillende regio's van Abruzzo. Er zijn zeven belangrijke subtypes van de Abruzzese Mastiff.

Het Marsicano type

Dit type heeft een groot hoofd dat lijkt op het hoofd van een leeuw. Ze zijn robuust gebouwd met een diepe borstkas, maar ze zijn niet te groot met een hoogte van 70-75 cm en een gewicht tussen de 40 en 60 kg. Ze hebben normaal gesproken een schaargebit. Deze honden worden voornamelijk gefokt in de regio Marsica, een van de weinige plaatsen in Italië waar de bruine beer (Ursus arctos) nog voorkomt.

Het Aquilano type

Exemplaren van dit ras hebben een indrukwekkende structuur met een groot hoofd dat langer is dan dat van het Marsicano-type. De hoogte is tussen de 75 en 83 cm, maar sommige exemplaren kunnen nog hoger worden, en het gewicht ligt tussen de 60 en 80 kg. Deze honden worden voornamelijk gefokt in de dorpen rond Gran Sasso en in de Peligna Vallei. Exemplaren van dit type lijken lang en mager als ze jong zijn, maar dit aspect verdwijnt als ze ongeveer drie jaar oud zijn en stoppen met groeien om een imposant uiterlijk te krijgen. Deze honden hebben vaak tanggebitten.

Het Pescocostanzo type

Deze hond lijkt meer op de moderne honden die getoond worden op hondenshows (de Maremma Herder) dan op een echte werkhond. Dit type is veel kleiner dan de anderen. Zijn hoofd is wolfachtig en zijn temperament is echt territoriaal. Exemplaren van dit type zijn 68-72 cm groot en niet bijzonder robuust van structuur.

Het Maiella type

Dit type ligt tussen het Aquilano en Pescoconstanzo type in, met een structuur die lijkt op die van de Aquilano en een kop die lijkt op die van de Pescoconstanzo. Bij sommige exemplaren lijkt de kop op die van een beer. Een van de meest gewaardeerde kenmerken van dit type is de dikke kraag van bont rond de nek en borst, bijna vergelijkbaar met de manen van een leeuw.

Het Peligno type

Fysiek lijkt deze hond erg op de Aquilano, waarvan hij verschilt in temperament. Dit type was wijdverspreid in de jaren 1950. Het verdwijnen van de wolf leidde tot een geleidelijke afname van de populatie van dit type. Exemplaren van dit type zijn zeer indrukwekkende honden, tot 100 kg zwaar, met een beerachtig hoofd en een lange, dikke vacht. Deze honden waren echt toegewijd aan hun werk, ze beschermden de schapen en bewaakten ze zelfs tegen andere kuddes.

Het kortharige type

Vrijwel uitgestorven, kwam dit ras voor in de Maiella en Morrone bergen en had een geschoren vacht. Met zijn imposante structuur deed zijn hoofd denken aan het Marsicano (molossoide) type en zijn structuur aan die van het Aquilano type. Enkele exemplaren zijn nog te zien aan de voet van de Maiella in de kuddes herders bij de San Leonardo pas en bij het S. Antonio bos.

Het Maremmani type

Ondanks zijn naam komt ook deze hond oorspronkelijk uit de Abruzzen, waar hij waarschijnlijk vandaan komt. Ondanks dat hij niet overdreven groot is, is hij veel agressiever dan anderen, vooral met mensen. Deze hond, die erg lijkt op het Pescocostanzo type, is ontstaan uit een paar exemplaren die rijke Toscaanse eigenaren hadden meegenomen uit de Abruzzen.

Oorspronkelijk bestond dit ras voornamelijk uit exemplaren die 'afgedankt' waren in de Abruzzen, met een klein formaat en zichtbare oranje vlekken op het haar. Liefhebbers van de Maremmani waren in staat om een verschil te maken voor de Abruzzese herders, door dit type hond te promoten tot een nieuw ras. Maar de charme voor de Abruzzesi was zo groot dat ze het niet konden laten om te kruisen met Abruzzo exemplaren, waardoor de lijnen vervaagden en er een hond ontstond die erg leek op het origineel. Dus, in de vroege jaren 1950, werd de standaard gestandaardiseerd en werden de honden Maremmani-Abruzzesi genoemd. Helaas waren de meeste liefhebbers die het opstellen van de standaard bevorderden niet-Abruzzers die, om hun honden niet te benadelen, een standaard definieerden die weinig te maken had met bepaalde lijnen van honden die gevonden werden in de Abruzzen.


Les derniers articles mis à jour

  • Hairless Khala

    Le Hairless Khala n'est pas reconnu par la F.C.I. Origine Bolivie Traduction Francis Vandersteen De la norme de l'American Khala Association pour la race, le chien glabre est originaire du Mexique en Amérique centrale et en Amérique latine, et...
  • Arlequin Pinscher

    L'Arlequin Pinscher n'est pas reconnu par la F.C.I. Origine Allemagne Traduction Francis Vandersteen Cette race est aussi connue sous Harlequin PinscherMerle Miniature PinscherHarlequin Min PinMerle PinscherSpotted PinscherMerle/Piebald Miniature...
  • Hawaiian Poi Dog

    Le Hawaiian Poi Dog n'est pas reconnu par la F.C.I. Origine Hawaii Traduction Francis Vandersteen Le Hawaiian Poi Dog est un Pariah Hound qui s'est éteint. Il est venu à Hawaï avec les Polynésiens lors de la première colonie il y a plus de 1000 ans. À...
  • Golddust Yorkshire Terrier

    Le Golddust Yorkshire Terrier n'est pas reconnu par la F.C.I. Origine Allemagne Traduction Francis Vandersteen Le premier Golddust est apparu peu après le premier Biewers tricolore, et a été initialement enregistré en Allemagne comme le "Biewer White...
  • Dakotah Shepherd

    Le Dakotah Shepherd n'est pas reconnu par la F.C.I. Origine U.S.A. Traduction Francis Vandersteen C'est une nouvelle race créée vers 2004, qui est créée par Triple M Kennel, du Shepherd anglais et de la Fondation Dakota Shep. Certaines des races...
  • Canadian Cane Corso Pugliese

    Le Canadian Cane Corso Pugliese n'est pas reconnu par la F.C.I. Origine Canada Traduction Francis Vandersteen Cette race est aussi connue sous Canadian Cane CorsoCane Corso PuglieseCanadian Cane Corso Mastiff Ne pas confondre avec l'American Corso...
  • Continental Bulldog

    Continental BulldogStandard FCI Nº 369 Origine Suisse Traduction Iris Borianne. Langue faisant foi : (DE) Groupe Groupe 2 Chiens de type Pinscher et Schnauzer – Molossoïdes et chiens de montagne et de bouvier suisses Section Section 2.1 Molossoïdes, type...
  • Zlatibor Cattledog

    Le Zlatibor Cattledog n'est pas reconnu par la F.C.I. Origine Serbie Traduction Francis Vandersteen Cette race est aussi connue sous ZlatiboracZlatiborski EraZlatibor Shepherd DogSrbijanski ZlatiboracZlatiborski GovedarEraZlatiborski OvcarZlatibor Era...
  • Cane da Pastore Apuano

    Le Cane da Pastore Apuano n'est pas reconnu par la F.C.I. Origine Italie Traduction Francis Vandersteen Utilisation Chien de berger utilisé pour la protection des troupeaux et des biens. Bref aperçu historique Le chien de berger Apuano est un chien...
  • Uzbekistan Shepherd Dog

    L'Uzbekistan Shepherd Dog n'est pas reconnu par la F.C.I. Origine Uzbekistan Traduction Francis Vandersteen Cette race est aussi connue sous TorkuzUzbekistan OvcharkaSarkangikUzbek MastiffUzbekistan Torkuz MastiffSarkangik WolfdogCentral Asian...
  • Levriero Italiano

    Le Levriero Italiano n'est pas reconnu par la F.C.I. Origine Italie Traduction Francis Vandersteen Le lévrier italien ou méridional est l'une des races de chiens les plus anciennes.Il est un chien antique de proie qui a aidé l'homme à chasser et à...
  • Dogo Sardo

    Le Dogo Sardo n'est pas reconnu par la F.C.I. Origine Sardaigne (Italie) Traduction Francis Vanderstee, On le connait aussi sous le nom Cani pertiatzu.Molossoïde léger typique, tête carrée et museau court qui peut parfois avoir la forme d'un cône, avec des...